Star'da yayınlanan "Bir Şansım Olsa"nın sunucusu Ahu Sungur: Bize başvuran seyircilerimizin hikayeleri, kendi hayat hikayemiz kadar kıymetli

Yaşanmış gerçek hikayelerin konu edildiği "Bir Şansım Olsa", her cumartesi Star'da ekrana geliyor. Pişmanlık duyanların, ikinci bir şans isteyenlerin başvurduğu, "keşke"lerine çözüm aradığı bir program olma özelliğini taşıyan programın sunucusu Ahu Sungur, ntv.com.tr'nin sorularını yanıtladı.

Yayınlandığı günden itibaren izleyicilerin ilgisini ve beğenisini toplayan reyting başarısı ile adından söz ettiren, Türkiye dışında iki ülkeye de satışı gerçekleşen özgün program "Bir Şansım Olsa", ilk bölümüyle 22 Nisan Cumartesi günü Star'da ekrana geldi.

Her cumartesi Star'da ekrana gelecek olan Bir Şansım Olsa'nın sunuculuğunu üstlenen Ahu Sungur, ntv.com.tr'nin sorularını yanıtladı.

Bir Şansım Olsa’yı sunmaya başladıktan sonra hayatınızda neler değişti, Bir Şansım Olsa hayatınızı ne yönde etkiledi? Empati yeteneği yüksek bir insan olduğumu düşünüyorum fakat Bir Şansım Olsa’dan sonra empati duygum daha da arttı. O kadar farklı hayatlarla karşı karşıya kaldım ki…. Bu benim için hem sağlam bir tecrübe hem de bakış açım için büyük bir değişim. "GİTTİĞİM HER YERDE EN ÇOK 'AAA ŞANS GELMİŞ' DİYORLAR" Sokaktaki yorumları da merak ediyoruz. Sokaktaki yorumlarda, sizi gördüklerinde sizinle gerçekleşen sohbetlerde neler var? Daha bugün yaşadığımı anlatayım. Bir anne kız çevirdi yolumu. Sarıldılar. “İnsanları barıştırıyorsunuz size teşekkür ederiz” dediler. Bu paha biçilemez bir duygu. Gittiğim her yerde çok sıcak karşılanıyorum ve en çok şu cümleyi duyuyorum ve seviyorum; “Aaa şans gelmiş...” Daha ne isterim? Şanslı bir insandım fakat bu program beni şansın ta kendisi yaptı. "EVLADINDAN KOPARILMIŞ ANNE YA DA BABAYLA KARŞILAŞTIĞIMDA PERİŞAN OLUYORUM" Bir Şansım Olsa’da şimdiye kadar sizi en çok etkileyen hikaye ne oldu? İşlediğimiz, dokunduğumuz her hikaye benim için eşit ve çok kıymetli, çünkü hepsi biricik. İnsanın kendisi gibi, hikayesi de biricik. Fakat evlatlarından koparılmış bir anne ya da babayla karşılaştığımda perişan oluyorum. Ve biliyor musunuz başvurulara baktığımda şunu görüyorum; çok fazla evlatlık verilmiş ya da evladı kendilerinden koparılmış ebeveynler var. Bu çok acı. Elimde olsa hepsini buluştururum. Dizi ve sinemada sizi izleyenlerin karşılarına, Bir Şansım Olsa ile gerçek hikayelerle çıktınız… Ahu Sungur bu kez rol yapmıyordu… Öncelikle bu soru için daha doğrusu sorunun içerisindeki cevap, yani tespit için teşekkür ederim. Hakikaten de ben bu programı sunmaya başladığım ilk andan itibaren en gerçek halimleyim. Filtresiz hatta çırılçıplağım. Aslında ben mesleğimi icra ederken de yani bir karakter yaratmaya çalışıp bunu performansımla izleyiciye aktarırken de rolü oynamaktan ziyade o rolün en gerçek halini sunmaya çalıştım hep. Oynadığım karakterlerin tümünü gerçekten yaşarmışcasına aktardım. Seyirci hisseder, her şeyi görür ve anlar. Rol mü kesiyorsunuz sahiden orada mısınız bilir. Eğer sahiden oradaysanız onlar için kapladığınız o alanın hakkını sonuna kadar vermelisiniz. Ben bu programda seyircinin ta kendisiyim en samimi halimle. Beni izlerlerken onlardan tek farkım o an onların yerine verdiğim tepkiler. Emin olsunlar ekrandan fısıldadıkları her duygu ve sözcük yüreğimin tam içinde.

"İÇİNDEN ÇIKAMADIĞIM HER DUYGUDA PSİKOLOĞUMUZDAN DESTEK ALIYORUM" Çekimlere nasıl hazırlanıyorsunuz? En önemlisi çekim bitince ruh haliniz nasıl oluyor? Büyük bir titizlikle hazırlanıyoruz. Yanımda ve arkamda çok sağlam çok kıymetli bir ekip ve yapım şirketim BBO var. Sevgili Mahperi Altun Uçar ile Şafak Bakkalbaşıoğlu’na ve tüm ekibime, hepsine çok güveniyorum. Onlar bana güvenip bu şahane programı emanet ettiler bu benim için çok kıymetli. Star TV gibi bir televizyon devinin en kıymetli saatlerinden biri, bana ve ekibimize güvenilerek teslim ediliyor… Ben de bu emanete en titiz, en iyi şekilde bakmaya çalışıyorum. Biz birbirini çok seven, anlayan, birlikte hareket eden bir ekibiz. Aramızdaki en güçlü duygu da güven. Biz birbirimize güvenle ve samimiyetle bağlı olduğumuz için de seyircimiz bize güveniyor ve hayat hikayelerini teslim ediyor. Her bölümü bitirdiğimde mutlaka yeni bir şey öğrenmiş oluyorum hayata ve insana dair. Ruhum, duygularım bazen karışıyor bazen duvara vurmuşum gibi hissediyorum; işte o an elimizden gelenin en iyisini yaptığımızdan emin olmanın huzuruna sarılıyorum. Bir de tabii ki muhteşem bir klinik psikoloğumuz var, Aleyna Uçar; içinden çıkamadığım her duyguda ya da bir kenara bırakamadığım her şey de onun bilgisine aklına sarılıyorum. Hayata bakışınızı etkiledi mi Bir Şansım Olsa? Programdaki duygusal anları nasıl kontrol ediyorsunuz? Bazen sinirler geriliyor, bazen gözyaşı oluyor… Hayata bakışımı etkilemez mi hiç? Bu programa başlamadan önceki Ahu değilim artık mesela. Hayatta başımıza her an her şeyin gelebileceğine iknayım artık. Öyle hayatlar var ki... Bazen öfke duyuyorsunuz bazen şefkat... Bazen kahkahalar atmak geliyor içinizden bazen oturup hüngür hüngür ağlamak. Aslında öyle de yapıyorum galiba? Bir gün biri bana dedi ki; taraf tutuyorsunuz! Evet dedim, tutuyorum. Doğrununi ahlakıni sevginin ve barışın yanındayız. Hayatın ta kendisi aslında bizim programımız. Siz üzüldüğünüzde ağlamıyor musunuz mesela? Ağlıyorsunuz. Ben de karşımda, yani programda beni kahredecek bir şey gördüğümde ekran başındaki seyircimizle oturup ağlıyorum. Ve bunu da hiç gizleme gereği duymuyorum. Çünkü insanım. Herkes gibiyim. Hepimiz hem biriciğiz hem de birer hiçiz aslında. Bir damla kadarız belki de şu koca dünyada. Gerçek olabilmek önemli olan. Sahici olabilmek. Ve bunun için çaba sarfetmeden olabilmek. Olduğu gibi. Sahi. Sahici olabilmek.
"BİZE BAŞVURAN SEYİRCİLERİMİZİN HİKAYELERİ, KENDİ HAYAT HİKAYEMİZ KADAR KIYMETLİ" Bir Şansım Olsa’ya başvurmak isteyenlere neler söylersiniz? Bizi sevdiklerini biliyorum biz de onları çok seviyoruz. Sevginin yanındaki en önemli duygu, güven. Bize gönül rahatlığıyla güvenip hayat hikayerini teslim edebilirler. Kendi hayat hikayemiz kadar kıymetli bizim için bize başvuran seyircilerimizin hayat hikayeleri. Unutmasınlar sadece biz dokunmuyoruz onların hayat hikayelerine onlar da hikayeleriyle bizlerin hayatına dokunuyorlar. Program dışında hayat nasıl gidiyor? Sosyal medyada ailenizle paylaşım yapmanıza çok güzel tepkiler, yorumlar alıyorsunuz. Şükürler olsun hayatım çok iyi gidiyor. Çok sevdiğim ve varlıklarına her an şükrettiğim bir ailem var. Bana çocukken ne olacaksın diye sorarlardı. Anne olacağım bir de oyuncu olacağım derdim. Her ikisi de oldu. Her ikisini olmayı da çok istedim fakat tabii ki istemek yetmez çok emek verdim ve her an emek veriyorum. Mesela oğlum beni sadece annesi olduğum için değil Ahu olduğum için sevsin istedim hep ve başardım galiba. Harika bi ilişkimiz var. 21 yıldır kocama hep aşığım, onun söylediğine göre o da bana. İnsanın kendi çizdiği hayatta seçtiği yol arkadaşının yolda ne gibi zorluklarla karşılaşılırsa karşılaşılsın hala sevgi ve güven dolu olması çok önemli ve kıymetli. Aile çok şey. Aile her şey belki de. En önemlisi de evlat.

Bir çocuğu dünyaya getirmeye siz karar veriyorsunuz, öyleyse ona vereceğiniz en kıymetli hediye iyi bir çocukluk olmalı. Buradan bu röportajı okuyan her anne babaya seslenmek istiyorum. Lütfen çocuklarınızın yanında kavga etmeyin. Birbirinize çok mu kızdınız, bekleyin; çocuğunuz okula gidiyorsa, okula gitmiyorsa güvenli bir yere teslim edin, aranızdaki problemleri birbirinize sadece ikinizin duyabileceği şekilde haykırın. Fakat çocuğu o öfkenin ortasında bırakmayın. Huzurlu bir ortamda büyüyen çocuk huzurlu ve sakin oluyor. Çocukların dünyası tertemiz ve çok naif. O dünyayı karartmaya ilerideki yaşlarında bizlerin kirlettiği geçmişi temizletmeye hakkımız yok. Bizim tek yapmamız gereken onları sevmek korumak kollamak ve istedikleri sürece arkalarında yanlarında olmak. Sevgide cimrilik etmediğimiz şahane günler diliyorum. Herkes ailesine sevdiklerine sarılsın sarmalasın kucaklasın. Ben de şimdi hep yaptığım gibi Ege’me ve Suat’a sarılıp onları ne kadar çok sevdiğimi söyleyeceğim. Yine… Yeniden…